Ένα κοινωνικό μυθιστόρημα για τη ζωή μιας κυρίας η οποία σαν τον σκαντζόχοιρο εξωτερικά δεν φαίνεται αυτό που πραγματικά είναι. Ένα ανοιξιάτικο βιβλίο για τη ζωή το θάνατο και όλα τα ενδιάμεσα. Το βιβλίο είναι σαν τον τίτλο του κομψό. Δεν το διαβάζεις για να σου φτιάξει διάθεση, το διαβάζεις για να μάθεις από αυτό, να δεις την εξέλιξη της ιστορίας και αν θες, να κλάψεις από την ‘τελευταία βαθυστόχαστη σκέψη’ του τέλους του. Δεν είναι ότι μπαίνεις στην ιστορία απ την αρχή, σου παίρνει λίγο για να καταλάβεις το νόημα που προσπαθεί να σου προσφέρει. Μην το βαρεθείς επειδή δεν είναι άλλο ένα κοινό love story. Η επειδή δεν είναι ένα καθηλωτικό αστυνομικό βιβλίο ή περιπετειώδης φαντασίας μυθιστόρημα. Είναι ένα βιβλίο με απλή ροή τον γεγονότων και μη ελεγχόμενη κατάληξη.
