Δύο ομάδες αστρονόμων, συμπεριλαμβανομένης μιας ομάδας υπό την καθοδήγηση του Matt Bradford, επιστήμονα στο Jet Propulsion Laboratory της NASA, στην Πασαντίνα της Καλιφόρνια, ανακάλυψαν τη μεγαλύτερη και πιο μακρινή πηγή νερού που έχει ανιχνευθεί στο σύμπαν, να περιβάλλει ένα γιγαντιαίο Ενεργό Γαλαξιακό Πυρήνα, γνωστό ως Κβάζαρ, σε απόσταση μεγαλύτερη από 12 δισεκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη.
Τα Κβάζαρ τροφοδοτούνται από την ενέργεια μιας πελώριας Μαύρης Τρύπας στο κέντρο τους, η οποία απορροφάει ασταμάτητα έναν δίσκο αποτελούμενο από σκόνη και αέρια που την περικλείει, εκτοξεύοντας τεράστιες ποσότητες ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. Αυτή η ενέργεια που εκπέμπουν, είναι το βασικό τους χαρακτηριστικό που βοηθάει να τα διακρίνει κανείς κατά την παρατήρησή τους, από τους κοινούς αστέρες όπως ο Ήλιος.
Συγκεκριμένα, το Κβάζαρ που επέλεξαν να μελετήσουν οι επιστήμονες, γνωστό ως APM 08279+5255, κρύβει μια Μαύρη Τρύπα 20 δις φορές μεγαλύτερη σε μάζα από τον Ήλιο και παράγει ενέργεια ίση με χιλιάδες τρισεκατομμύρια ήλιους. Το νερό, που περιβάλλει το Κβάζαρ σε μορφή υδρατμών, ισοδυναμεί με 140 τρις φορές το νερό των ωκεανών της Γης. Υδρατμοί υπάρχουν και στον Γαλαξία μας, παρόλο που σε σύνολο υπολογίζεται περίπου στις 4.000 φορές μικρότερο από αυτό του Κβάζαρ, διότι το μεγαλύτερο ποσοστό στον Γαλαξία απαντάται σε μορφή πάγου.
Οι αστρονόμοι εικάζουν για χρόνια ότι οι υδρατμοί εμφανίζονται στο πρώιμο σύμπαν, αλλά δεν είχαν βρει ίχνη σε τόσο μακρινή απόσταση έως τώρα. Οι υδρατμοί αποτελούν σημαντικό είδος αερίου, που αποκαλύπτει στους επιστήμονες τη φύση του ίδιου του Κβάζαρ, στο οποίο διαμοιράζεται σε μια έκταση εκατοντάδων ετών φωτός γύρω από τη Μαύρη Τρύπα στο κέντρο του και είναι πολύ πυκνότερο και θερμότερο από τα φυσιολογικά δεδομένα που έχουν παρατηρηθεί σε άλλους Γαλαξίες μέχρι στιγμής.
Ο ίδιος ο Matt Bradford, επικεφαλής των ερευνών μιας εκ των ομάδων υπεύθυνων για την ανακάλυψη, σχολιάζει χαρακτηριστικά ότι «Το περιβάλλον γύρω από το συγκεκριμένο Κβάζαρ είναι μοναδικό, καθότι παράγει αυτή την τεράστια μάζα νερού.» και πως «Αυτή είναι άλλη μια απόδειξη ότι το νερό είναι διάχυτο σε ολόκληρο το σύμπαν, ακόμη και στα πρώιμα στάδια.»
Το γνήσιο άρθρο, δημοσιεύτηκε αρχικά από τη NASA, η οποία ήταν υπεύθυνη και για τη μερική χρηματοδότηση της συγκεκριμένης έρευνας (https://www.jpl.nasa.gov/news/astronomers-find-largest-most-distant-reservoir-of-water/) και η ίδια η έρευνα δημοσιεύτηκε στην επιστημονική βιβλιοθήκη ανοιχτής πρόσβασης “The Astrophysical Journal Letters”, και είναι διαθέσιμη εδώ (https://iopscience.iop.org/article/10.1088/2041-8205/738/1/L6/meta).